Campagnenieuws

Ha, binnenkort Europese verkiezingen. Dat betekent een kiescampagne. Normaal gezien word je dan geacht iets te vernemen over programma's. Niets van dat alles hier! Af en toe eens een radiospotje, dat wel. Zo weten we dat Antonio Di Pietro (Italia dei Valori) wil 'terugkeren naar Europa', dat Pierferdinando Casini (UDC, de lokale christen-democraten zeg maar) wil dat de burger 'tussen links en rechts voor Italië kiest' en zichzelf als 'het extreme centrum' ziet en dat Umberto Bossi (Lega Nord), vergezeld van een bombastisch stukje barokmuziek, zo stilaan genoeg heeft van al die illegalen.

Maar da's ongeveer alles wat je te weten komt. Alles draait hier tegenwoordig namelijk rond Berlusconi. Omwille van twee redenen. Eerste reden : een week of zo geleden heeft het gerechtshof van Milaan een zekere meneer Mills schuldig geacht aan het aannemen van smeergeld. Meneer Mills was ten tijde van het aannemen van smeergeld advocaat van huidig presidente del consiglio Berlusconi. En o ja, meneer Mills kreeg het smeergeld van Berlusconi. De uitspraak van het gerechtshof komt er dus eigenlijk op neer dat Berlusconi corrupt is. Niet dat het hem iets kan schelen, aangezien hij ongeveer een jaar geleden zijn fantastische onschendbaarheidswet erdoor heeft geduwd, waardoor ze hem, zolang hij premier is, niets kunnen maken. Cool, nietwaar. De eerste reactie van Berlusconi op de uitspraak luidde vrij vertaald : "Dat gerechtshof van Milaan zit vol communisten. Linkse ratten, rolt uw matten." Ja, we hebben hier wel degelijk te maken met de premier van een West-Europees land.

De tweede reden waarom Berlusconi alomtegenwoordig is, heet Noemi Letizia. Dit is de Napolitaanse schone die van Berlusconi een mooi verjaardagscadeau mocht ontvangen : een diamanten halsband (volgens Silvio zijn standaard cadeautje). Zij is de reden waarom mevrouw Berlusconi onlangs heel kwaad is geworden en wil scheiden. Volgens Silvio is zij de dochter van een goede vriend van hem en heeft hij haar een drietal keer, telkens in gezelschap van papa en mama ontmoet. Volgens een ex-vriendje van Noemi, kreeg Noemi af en toe echter eens vriendschappelijke telefoontjes van Silvio. Daarin vertelde hij haar dat ze toch maar goed moest studeren en zichzelf proper moest houden, omdat ze toch zo'n mooi engelengezichtje heeft. En als ze een goed studieadvies nodig had, mocht ze Silvio altijd wel eens bellen. Ik moet wellicht niet vertellen dat dergelijke revelaties allerlei interessante speculaties oproepen over 'pikante relaties'. En daarover gaat de campagne hier, zie. Antwoord van Berlusconi luidt zoals altijd : "Linkse ratten, rolt uw matten." Overigens, voor diegenen die hun twijfels hebben over de smaak van Silvio, oordeel zelf hier.

Een tip

Gelezen op de overigens vrij goede site : gek-op-italie.be:

"Lionello Rosso van het huis Poderi Rosso Giovanni uit het Italiaanse Piemonte stelt op zaterdag 6 en zondag 7 juni 2009 zijn bijzonder fraaie collectie Barbera-wijnen voor in de Leuvense Wine Loft.

Het wijnhuis Poderi Rosso Giovanni uit Agliano Terme specialiseert zich in de productie van Barbera d'Asti en situeert zich op een domein van ruim 10 hectare. Het landgoed is volledig beplant met Barbera, met een dichtheid van zowat vijfduizend wijnstokken per hectare.

De typische kalkhoudende bodem en het microklimaat van de streek zorgen voor een aantal zeer mooie wijnen in een uitstekende prijs/kwaliteit-verhouding. Een degustatieweekend dat zal zorgen voor gegarandeerde ontdekkingen.

Organisatie: Wine-Loft, Kolonel Begaultlaan 15, B-3012 Wilsele

Bron: spqr.be‎"

Misschien een tip voor na het uitvoeren van 's belgenmans burgerplicht (of voor het uitvoeren daarvan :-))

Het aards paradijs

Meer dan anderhalf jaar in Italië en nog geen enkele keer naar de zee geweest. Da's toch een beetje schandalig. 't Is nochtans niet dat ik geen zeemens ben; als je afkomstig bent van 10 kilometer van de Noordzee, dan ben je toch een beetje een zeemens. De geur van de zee is toch iets dat een fijn gevoel van herkenning oproept. Maar van de andere kant, als je vlak bij de kust woont, weet je ook dat het zomerseizoen toch niet bepaald prettig is. Massatoerisme en dergelijke, er zijn plezanter dingen. En 't is al zo erg aan de Belgische kust, dus wat moet dat niet geven aan de Mediterrannee. Bovendien : mensen van de Belgische kust vinden de zee vooral cool als er niemand is, bij voorkeur bij nacht en ontij. Niets plezanters dan eens goed uitwaaien aan het strand, of de macht van de natuur aanschouwen bij storm en ontij. En de Mediterrannee is in dat opzicht geen echte zee. 't Is eigenlijk toch maar een groot meer. Er zijn nauwelijks getijden, geen stormen,... De Middellandse Zee is een woessie-zee. Maar goed, men moet er toch eens naartoe gaan. Bovendien stijgt het kwik hier vlotjes boven de dertig graden en Torino is in die omstandigheden een vochtige, windvrije smog-oven geklemd tussen de Alpen en de Turijnse heuvels en ontsnappen is aangewezen als men wil ademen.

Naar de zee dus, meer bepaald naar de Ligurische kust, naar het twintig kilometer lange strookje Mediterraanse kust dat 'Cinque Terre' heet. Het ligt hier:

Grotere kaart weergeven
Cinque Terre is een aangename verrassing. Het is één van de bekendste stukken Ligurische kust (of Italiaanse kust tout court) en is bijgevolg bijzonder toeristisch. Dat roept al direct doembeelden van lillende oude vrouwenlijven op, maar neen. Superveel strand is er niet in Cinque Terre en de stranden die er zijn zijn vooral geconcentreerd rond het dorpje Monterosso. En dat is direct het minst toffe dorpje van de vijf die Cinque Terre rijk is.

Cinque Terre is een bijzonder grillig stukje kust dat in '99 Unesco werelderfgoed en beschermd nationaal park werd. Men is er vrij goed in geslaagd om massatoerisme en authenticiteit hand in hand te laten gaan. Een voorbeeld! Er zijn kleine rotsstranden en grillige kliffen. Het water is bijzonder helder en boordevol flora en fauna : een waar snorkelparadijs. De kust gaat direct over in pittige heuvels, waar het heerlijk wandelen is (niet gestoord door Amerikaanse toeristen) en waar men de typische Mediterrane plantengroei kan ontdekken. Het panorama vanaf de heuvels (en eigenlijk vanaf elk punt in Cinque Terre) is adembenemend. De heuvels worden doorkruist door eeuwenoude paden, trappen en terrassen waar wijnranken worden verbouwd. Er wordt immers witte wijn verbouwd, die spijtig genoeg peperduur is, door de nogal gecompliceerde en arbeidsintensieve manier waarop de druivenaanplanting hier moet gebeuren.

Omdat een beeld meer zegt dan duizend woorden, volgt hier een foto:

Meer foto's van dit stukje aards paradijs staan hier.

De Giro in Torino

De Giro d'Italia was de afgelopen twee dagen in Piëmonte. Gisteren kreeg Turijn de eer om als vertrekstad te fungeren. En dan loopt er nogal wat bekend volk rond. Kent iemand deze nog?

Ook Mensjov ontbrak niet:

Hier tekent Mark Cavendish (hier 'cannonball' genoemd) het startregister:

Basso, die bijzonder populair is:

Een oud-Tourwinnaar:

Een meervoudig oud-Tourwinnaar (net een foto kunnen nemen vooraleer zijn bodyguard in de weg kwam lopen):

Het eigenlijke vertrek dan:

Garzelli en The Boss:

Planck is vertrokken.

Men moet niet altijd LHC in de spotlights zetten. Een ander 'experiment' waar veel van verwacht wordt in de wereld van de hoge energie-fysica is Planck, een satelliet die nog maar eens de microgolfachtergrondstraling gaat opmeten. Zie Youtube voor meer info.

P.S. : 'Mid 2008' is in de wereld van ingewikkelde experimenten hetzelfde als '14 mei 2009'.

Meimaand, Mariamaand

De meimaand brengt een vreemd, maar o zo herkenbaar fenomeen met zich mee. Terwijl 's avonds de zon ondergaat en men alle ramen wijd openzet, wordt de eerste hitte van het jaar verjaagd door wat koelte, gemengd met ijl en krakend gezang. Zachtjes stijgen ontelbare 'Ave Maria's' ten hemel vanop de binnenpleintjes die zo kenmerkend zijn voor Turijn.

Terwijl de jongedames zich opmaken om aan de oevers van de Po voor de eerste maal dit jaar hun korste rokje te showen, verzamelen papa en mama zich op een binnenpleintje voor de wekelijkse Mariaviering. Terwijl de jongeheren zich op hun Vespa's richting de oevers van de Po bewegen om te doen wat hun testosterongehalte hen voorschrijft, verzamelen opa en oma zich rond de lokale parochieherder. Italië : zo liberaal en toch nog altijd zo katholiek.

Het lijkt het landelijke Vlaanderen wel, met z'n ontelbare Maria-kapelletjes, die elk jaar in mei door biddende en zingende bedevaarders worden overspoeld. Alleen is Turijn noch Oostakker, noch Scherpenheuvel. Men heeft hier geen Maria-kapelletjes. Turijn is een grote stad : hier is alleen maar plaats voor grote kerken, niet voor de intimiteit van een klein kapelletje, midden in de velden. En geef toe : het is toch simpelweg onmogelijk om te zingen tot de Heilige Maagd, wanneer je omgeven bent door rokende fabrieken, hippe disco's, razende auto's of jachtige voorbijgangers.

Maar kijk : men heeft er iets op gevonden; men verzamelt op een binnenpleintje (een cortile) om aldaar de maagd te prijzen en te eren en haar genade af te smeken. Welk binnenpleintje, dat wordt aangekondigd door affiches die door de pastoor in hoogsteigen persoon in de parochiestraten worden opgehangen. En stipt om 21 uur begint die pastoor, gewapend met micro en luidsprekers, een reeks 'Ave Maria's in te zetten. Zijn zware priesterbas wordt meteen vergezeld door de hoge, knersende of rokerige stemmen van de talrijke oudjes, die de pastoor volgen met al het enthousiasme dat hun leeftijd hen nog toelaat.

Een halfuur lang duurt het. Het is bijzonder aandoenlijk : de cortile waar men zich afsluit van het moderne en jachtige stadsleven om zich samen met anderen in een eeuwenoude traditie in te schrijven. De cortile van de grootstad als dorpskern. Een mens zou er bijna weemoedig van worden. Hoog tijd om de weemoed te verdrijven door de oevers van de Po op te zoeken dus.

De lente is gearriveerd!

La primavera è arrivata! Mijn eerste echte lente in Piëmonte, want die van vorig jaar was nogal nat. De locals vonden er vorig jaar maar niets aan en klaagden steen en been dat er toch geen lentes als vroeger meer waren.

Dit jaar is 't wel echt lente, al is dat vrij relatief. Temperaturen van 27°C zijn voor mij eigenlijk al hoogzomer. Maar allez, de Iocals zijn content en het principe 'in Rome do as the Romans do' indachtig, ben ik dat ook.

Zo'n lome lentezondag wordt het best in één van de vele kasteeltuinen in de geburen van Turijn geconsumeerd. Dat levert mooie foto's op:

Voor meer foto's, zie deze link.