Cyclocross in Italië

Voor foto's, zie deze Picasa-pagina.

Enkele opvallende verschillen met cyclocross in België:
-Er is heel weinig volk. Men moet dus niet twee uur op voorhand een plaats inpalmen en men kan tijdens de wedstrijd rustig van 't ene eind van 't parcours naar 't andere eind wandelen. Het is zelfs mogelijk om de finish te zien.
-De helft van het volk spreekt allerlei Vlaamse dialecten en staat in het veld.
-De andere helft van het volk spreekt Italiaans en staat vooral aan de finishlijn. Begrijpe wie kan!
-De Vlamingen dragen in het buitenland van die grappige Belgische-vlag-hoeden. Grappige combinatie : een Belgische-vlag-hoed en een jas van 'De grote prijs Sven Nys-1 januari-Baal'.
-Er zijn dus wel degelijk Vlamingen die naar alle crossen, waar dan ook, gaan.
-Italianen vertalen alles : Sven Nys wordt vertaald als 'Zzven Nies'.
-Italianen kennen Nys : als hij een gat van 5 meter kan slaan, roepen ze luid : "Avanti Zzven".
-Verder zijn ze bijzonder trots en blij met de prestatie van hun landgenoten, ver in de achtergrond.
-Er zijn geen hamburger- en frietkramen, alleen een peperduur broodjeskraam. Een broodjeskraam!!!
-Er zijn geen biertenten.
-Gebrek aan randanimatie heeft blijkbaar een gunstig effect op de organisatiekosten. Je hoeft hier namelijk op een Wereldbekercross geen inkom te betalen. Gratis, veur niet!

Een literaire tip

Italië, land van paradoxen. Italië's populaire cultuur beschikt over de grootste wansmaak : Eros Ramazotti!, Laura Pausini!, tv-programma's met vrouwen met pluimen in hun gat!, tv-presentatoren met de naam 'Mike Buongiorno' (echt waar!)!, zomerfilms waarin oude venten met rondborstige dames op cruise gaan!, voetbal op tv waarbij je niets van de match ziet maar enkel een tafel met wenende of uitgelaten commentatoren!, ...

En tegelijk beschikt Italië over cultuur met een grote C. Cinema, bijvoorbeeld (de zomerfilms even buiten beschouwing gelaten), is zeer genietbaar. En de literatuur is bijzonder divers en bijwijlen magistraal.

In dat verband, raad ik graag Italo Calvino aan. Voor diegenen die Italiaans aan het leren zijn en eens een echt stuk Italiaanse literatuur willen lezen, kan ik 'Fiabe Italiane' (Italiaanse fabels) aanbevelen : een collectie door Calvino bewerkte fabels en sagen. Blijkbaar niet in het Nederlands verkrijgbaar, maar zeer makkelijk leesbaar in het Italiaans. Zijn ander werk valt ook wel te verteren, maar is woordenschatgewijs een pak moeilijker. Voor diegenen die zich er toch aan willen wagen, 'Le Cosmicomiche' is een prachtige mix van surrealisme en wetenschap.

Fotoke

Ik heb een sterk vermoeden dat dit de berg Rocciamelone is. Da's een van de bekendere bergen rond Turijn. Het is de hoogste top in de Val di Susa.

De foto is genomen vanop de top van Monte Colomion. Die bevindt zich in Bardonecchia (anderhalf uur per trein van Turijn) en is uitstekend bereikbaar mits men bereid is twee latten onder zijn voeten te binden en vervolgens via een pannenkoekenlift naar boven te gaan. En dan naar beneden sjezen uiteraard. Skiën : een berg opgaan om die vervolgens weer af te suizen. Het is nog belachelijker en idioter dan met een balletje rondlopen om dat vervolgens zo ver mogelijk weg te sjotten. Maar plezant, plezant dat dat is, dat skiën, ge hebt daar geen idee van :-).

IYA 2009

Dit jaar is door Unesco uitgeroepen tot 'International year of astronomy'. Het is immers 400 jaar geleden dat Galilei in de heuvels van Arcetri (bij Firenze) zijn zelfgebouwde telescopen naar de hemel richtte. Een kleine link vind je hier. Hier vind je de officiële Belgische IYA2009 site. En hier is de wereldwijde IYA2009 site te vinden.

Foto's

La montagna
Originally uploaded by jrosseel

Bon, nu ik een deftige camera heb, is het ook tijd om een Flickr-pagina aan te maken. Dat hoort blijkbaar zo, net zoals Facebook ook bij de huidige tijden hoort, blijkbaar. Op de Flickr-pagina komen hoofdzakelijk alleen maar 'onpersoonlijke' dingen terecht. Foto's met gebouwen, bomen, bergen, heuvels en dergelijke dus. Geen foto's van personen, zatlapperij enzoverder. Praaivussie en 't ienternet, het is immers een vreemde combinatie. Ik zal wel proberen om er op gezette tijden een foto te posten.

Er staan al drie foto's op, woehoe. Foto's die ik zaterdag genomen heb op de eerste zonnige dag, sinds een halve week. De sneeuwval is weg, de sneeuw ligt er nog, 's nachts is het bitterkoud, overdag licht dooiend, maar het zal toch nog een halve week duren tegen dat het laatste vlokje sneeuw gesmolten is, denk ik. Maar wel heel schoon.

La neve

Turijn heeft een fotoblog. Daar staan vandaag wel wat sneeuwfoto's op. Zie hier voor heel wat foto's. Deze zegt echter wel genoeg.

Het heeft wel degelijk hard doorgesneeuwd. Spijtig genoeg is al dat moois nu aan het smelten en worden de straten herschapen in een modderpoel.

't Is kalm in Torino.

De auto's hebben hier nog nooit zo traag gereden. De reden? Zoveel sneeuw dat strooien niet meer helpt. Er ligt een twintig- tot dertigtal centimeter. Toen ik vanmorgen door het raam keek, dacht ik even dat ik in Canada zat ofzo... Toch merkwaardig hoe sneeuw zelfs de lelijkste gebouwen mooi kan maken.